Przedsięwzięcia nagrodzone tytułem Lidera Polskiej Ekologii
kategoria - wyrób
Wytwarzanie ekologicznego paliwa energetycznego z wykorzystaniem zużytych sorbentów z surowców ilastych
KLINKMAR Sp. z o.o., Kraków
Prezentowana technologia jest pierwszą kompleksową technologią całkowitego zagospodarowania odpadu niebezpiecznego o niezwykle trudnej do utylizacji konsystencji. Odpad pochodzący z oczyszczania olejów i produktów ropopochodnych w przemyśle rafineryjnym, składa się z zaolejonych ziem okrzemkowych i innych pozostałości procesowych. Technologia zapewnia skuteczne likwidowanie składowisk tych odpadów w skali do 15 000 Mg w ciągu roku.
Proces technologiczny produkcji paliwa ekologicznego przebiega w instalacji składającej się z zasobnika do gromadzenia i dozowania materiałów, przecieraka sitowego do rozdrabniania zwartych, zbrylonych surowców i odpadów oraz mieszalnika - granulatora do dokładnego wymieszania komponentów i granulowania paliwa. W skład wytwarzanego granulatu wchodzą także miał węglowy, koksik oraz wapno. Technologia pozwala na wytwarzanie paliwa o kontrolowanym uziarnieniu i wilgotności przeznaczonego do palenisk urządzeń energetycznych. Na żadnym z etapów operacji technologicznej, włączając w to transport, nie występuje wtórne pylenie ani emisja szkodliwych gazów. Dodatkową zaletą stosowania paliwa ekologicznego jest możliwość obniżenia zawartości siarki emitowanej do atmosfery w czasie spalania.
Zastosowanie tej technologii pozwala na uzyskanie wymiernych oszczędności finansowych. Wytwórca odpadu przekazując go producentowi paliwa unika uiszczania znacznych opłat i kar za składowanie. Producent wykorzystując odpad obniża koszty wyprodukowania 1 Mg paliw o kwotę około 100,00 zł, wynikającą z uzyskanego wynagrodzenia za odzysk odpadu niebezpiecznego. Tak duża obniżka kosztów produkcji pozwala na sprzedaż odbiorcom pełnowartościowego produktu po korzystnej cenie.
KLINKMAR Sp. z o.o.
Dodatkowych informacji udziela: |
(strona przygotowana do oglądania w przeglądarce IE 5.0+)
Webmaster | Strona główna IETU | |
Ostatnia modyfikacja: 11-12-2002 r. |